πλατύτητα

η / πλατύτης, -ητος, ΝΜΑ [πλατύς]

η ιδιότητα τού πλατιού, πλάτος, εύρος

νεοελλ.

μτφ. ευρύτητα αντίληψης, ικανότητα σφαιρικής εξέτασης

αρχ.

1. ευρύτητα («ἔνιοι δὲ διὰ τὴν πλατύτητα τῆς ἑρμηνείας οὕτως ὀνομασθῆναι», Διογ. Λαέρ.)

2. (για προφορά) τραχύτητα.